Rock Elm,Kaya Elm, Cork Elm , Ulmus thomasi,Karaağaç,Kaygan karaağaç, Kırmızı elm, Gri karaağaç, Yumuşak elm,Karaağaç, Bataklık karaağaç Bilimsel Adı: Ulmus thomasi

Kaya Elm (Ulmus thomasi)

Ortak İsim (ler): Kaya Elm, Cork Elm,Kaygan karaağaç, Kırmızı elm, Gri karaağaç, Yumuşak elm,Karaağaç, Bataklık karaağaç

Bilimsel Adı: Ulmus thomasi

Dağıtım: Ortabatı Amerika Birleşik Devletleri Ulmaceae ailesi Kuzey Amerika’da Ulmus ya da elm cinsinden beş türle temsil edilmektedir , ancak bunların sadece üçü ticari açıdan önemlidir. Bunlar aşağıda açıklanmıştır.

Ulmus americana L., su elm, bataklık karaağaç ve Amerikan elm olarak bilinen beyaz elm üretir. Doğu Kanada’nın tüm illerinde ve Saskatchewan kadar uzak ve ABD’nin doğu ve orta kısımlarında meydana gelir. Uygun şartlar altında 37m yüksekliğe ve 2m çapa ulaşan büyük bir ağaçtır, ancak daha genel olarak 0.5m veya biraz daha fazla bir çapa sahip 15m ila 27m yüksekliğindedir. Kereste kurutulduğunda yaklaşık 580 kg / m3 ağırlığındadır.

Ulmus fulva Michx. Yumuşak elm, kırmızı elm ve kaygan havladı elm olarak bilinen kaygan karaağaç üretir. Kuzey Amerika’da oldukça kısıtlı bir dağılıma sahiptir ve çoğunlukla St Lawrence Nehri vadisinde bulunur. Beyaz elmden daha küçük bir ağaçtır, 1 5m ila 18m arasında bir yüksekliğe ve yaklaşık 0.3m ila 0.5m arasında bir çapa ulaşır. Beyaz elmden biraz daha ağırdır.

Ulmus thomasii Sarg. syn Ulmus racemosa Thomas, aksi mantar karaağaç, hikori karaağaç ve mantar kabuğu karaağaç olarak bilinen kaya karaağaç, üretir. Bu ağaç 1,5m ila 18m yüksekliğe ve 0,5m çapa kadar büyür. Quebec ve Ontario eyaletlerinin güney kısımlarında bulunur ve ABD’ye uzanır.

GENEL DAĞITIM : Slippery elm’in menzili güneybatı Maine’den batıya doğru uzanıyor. güney Quebec, güney Ontario, New York, kuzey Michigan, merkezi Minnesota, doğu Kuzey Dakota; güneyde Güney Dakota, merkezi Nebraska, güneybatı Oklahoma ve orta Teksas; sonra doğuyakuzeybatı Florida ve Gürcistan. Kaygan karaağaç kısımda nadirdir Kentucky’nin güneyinde.

Kaygan karaağaç genellikle Sibirya elm (U. pumilia) ile çaprazlanır. Kaya karaağaç (U. thomasii) ve kaygan karaağaç melezleri gözlenmiştir

Ağaç Boyutu: boyunda 65-100 ft (20-30 m), 2-4 ft (0,6-1,2 m) gövde çapı

Ortalama Kuru Ağırlık: 47 £ / ft 3 (755 kg / m 3 )

Özgül Ağırlık (Temel,% 12 MC): .57, .75

Janka Sertlik: 1320 £ f (5.870 N)

Kopma Modülü: 14.800 £ f / içinde 2 (102.1 MPa)

Elastik Modülü: £ 1.540.000 f / içinde 2 (10.62 GPa)

Kırma Gücü: 7050 £ f / içinde 2 (48.6 Mpa)

Çekme: Radyal:% 4.8, Teğet:% 8.1, Volumetrik: 14.9%, T / R Oranı: 1.7

Renk / Görünüm:  Heartwood orta kırmızımsı kahverengi ışık. Solgun diri odun genellikle iyi tanımlanmıştır.

Tahıl / Doku:  Tahıl (bölünmesine çok dirençli hale) kilitlenir. Biraz kaba, düzensiz doku ile.

Rot Direnç:  dayanıksız olarak Anma; böcek saldırı duyarlı. Yaşayan ağaçlar Hollanda karaağaç hastalığı duyarlıdır.

İşlenebilirlik:  Bir meydan okuma, özellikle quartersawn yüzeylerde, çünkü kilitli tahıl çalışmak olabilir. Rendeleme koparma ve / veya bulanık yüzeylere neden olabilir. Zavallı boyutsal kararlılık. Tutkal, lekeler, ve bitirir iyi. Bükme buhara iyi yanıt ve iyi çivi ve vida tutar.

Koku: Elm genellikle güçlü, hoş olmayan bir kokusu vardır yeşil; bir kez kurutulmuş olsa da çok az bir kokusu vardır.

Alerjiler / Toksisite: Şiddetli reaksiyonlar oldukça nadir olmasına rağmen, Elm Ulmus cinsi bir şekilde bildirilmiştir hassasiyetini . Genellikle en yaygın reaksiyonlar sadece göz ve deri tahrişine bulunmaktadır. Makalelerine bakın Ahşap Alerjiler ve Toksisite ve Ahşap Toz Güvenliği fazla bilgi için.

Fiyatlandırma / Durumu: olgun ağaçların kullanılabilirliği büyük ölçüde Hollanda karaağaç hastalığı azalmış olmasına rağmen orta fiyatlı olmalı.

Sürdürülebilirlik: Ekler veya Tehdit Türlerin IUCN Kırmızı Listesi CITES Bu ağaç türleri listede yok.

Ortak Kullanım Alanları: Kutular, sepetler, mobilya, değnekler, kaplama, odun hamuru, kağıt yapımı ve.

Yorumlar: Elm ağaçları yaygın Hollanda karaağaç hastalığı, karaağaç kabuk böceklerinin tarafından yayılan bir mantar hastalığı bulaşmış. DED dünya Elm ağaçların milyonlarca sildi etti.

Kereste: Öz odun rengi soluk kırmızımsı kahverengidir, ve öz odunu da soluktur. Ahşap güçlü ve sağlamdır ve iyi bükülme özelliklerine sahiptir. Tahıl genellikle düzdür, ancak ara sıra kenetlenir ve doku kabadır ve yünlü olmaya meyillidir.

Kurutma: Kerestenin orta büzülme ile iyice kuruduğu söylenir.

Kuvvet: Onun mukavemeti genel olarak Avrupa ortak elminden daha yüksektir, yüzde 50 daha sert ve daha serttir, taneye paralel sıkıştırmada yüzde 30 daha kuvvetlidir ve şok yüklere karşı iki kat daha dayanıklıdır.

Çalışma nitelikleri: Orta – Keskin kesici kenarlar kullanılıyorsa iyice parlatır ve leke ve cilaları tatmin edici bir şekilde alır, tırnak ve vidaları iyi yapıştırır ve iyi yapıştırdığı söylenir.

İlgili Türler:

Amerikan Elm (Ulmus americana)

Karpat Elm (Ulmus procera)

Cedar Elm (Ulmus crassifolia)

Hollandalı Elm (Ulmus x Hollandica)

İngilizce Elm (Ulmus procera)

Kırmızı Elm (Ulmus rubra)

Kanatlı Elm (Ulmus alata’nın)

Wych Elm (Ulmus glabra)